Mroczni Najemnicy

Gość

Westchnęła bezgłośnie skrzyżowawszy ręce na piersi.
Powiodła wzrokiem po zgliszczach domostw i trupach bestyj jakie jej dziś upolować było dane.
Zaiste widok ten nie był ciekawy...
Przygryzła nieco wargę aż kropla krwi zakwitła szkarłatem. Pozwoliła jej chwilę błyszczeć w świetle zachodzącego słońca po czym starła energicznym ruchem ręki. Otrząsnawszy z zamyślenia skierowała się na trakt wiodący do Giran. Ruszyła raźnym krokiem ściskając w dłoni zwój pergaminu.
Cała noc marszu sprawiła iż już o świcie zakołatała do bram wielkiego miasta, które mimo tak wczesnej pory tętniło życiem. Nie bez trudu przemierzała uliczki co raz to odpychając od siebie tłuste cielska miejskich ochlapusów, którzy zwykli rankiem opuszczać karczemne zacisze.
Swoim zawyczajem zaczepali przechodniów i ziejąc samogonowym odorem żebrali o adenę...
- Pa... hep...-pijaczyna wlepił w nią świdrujące lubieżnie oczka- Paanienka..taka ..hep..ładnusia, ..hep - przełknął głośno ślinę szczerząc się do niej okrutnie- serduszko pewno dobre ma ..hep.. wspomoże adenką?
Zmarszczyła nosek starając się nie oddychać.
- Być może wspomoże, jeno odszukaj mi jakiego posłańca miejskiego.
Ochlapus wypiął dumnie swe spasione cielsko i uderzając się dłonią w pierś wyrecytował jednym tchem.
- Jam posłańcem panoczków...- ugniatał serdelkowatymi paluchami rozświechtaną koszulę, jakby to miało nadać jej porządanego wyglądu- Powiedz Pani jeno komu wieści przekazać? A ja już się o to zatroszczę by dotarły we właściwe miejsce..hep.- zarumienił sie nieznacznie patrząc wyczekująco na jej opasłą kiesę.
Dostrzegła to spojrzenie i szybko ukryła mieszek pod połami ciężkiego płaszcza.
- Hmm... zmęczonam jest i sił nie mam szukać trzeźwego...- wykrzekła z naciskiem- osobnika.
Wcisnęła mu w dłoń garść monet.
- Zapłacę drugie tyle jak wrócisz i powiesz, żeś dostarczył wiadomość.
Wpatrywała się w niego przez chwilę po czym przekazała zapieczętowany pergamin.
- Odnajdziesz siedzibę Mrocznych Najemników, przekażesz hersztowi ten oto zwój.
Usłyszawszy nazwę bracta, które przyszło mu odszukać przeląkł się okrutnie, jednak wizja adeny jaką zarobi, a co za tym idzie noc z grubaśną Kachną z zajazdu pod Kuflem wyraźnie pokrzepiła jego serce, gdyż obleśny uśmiech zagościł na jego twarzy. Przyjął posłusznie papirus i ściskając w dłoni wyrzekł.
- Niech mi głowa spadnie z karku jeśli zawiodę!- potrząsnął kudłatym łbem.
- Zapewniam Cię, że spadnie jeśli zawiedziesz - wyszczerzyła szereg białych, ostrych zebów.- Gdy przekażesz wiadomość zaczekasz na odpowiedź i pospiesznie ja do mnie przyniesiesz.
- Gdzie mam Cię szukać Pani najpię...
- Ja Ciebie znajdę - rzekła na odchodnym i zniknęła w tłumie.

Posłaniec długo bładził pośród gęstwiny. Słońce już dawno schowało się za horyzontem, kiedy stanął przed siedzibą bractwa. Przełknął głośno ślinę i zakołatał pięścią w okute drzwi.
Otworzył mu smukły jegomość, a twarz jego skrywał cień.
- Czego tu szukasz wędrowcze?- wyszeptał
- Panie, wybacz, że.. że nachochodzę.. o tata tak późnej ppporze.- przestępując z nogi na nogę w ogromnym przestrachu wyciągnął przed siebie dłoń z pergaminem - Pppp Panienka ..Wwaszego rodu raczy przekazywać do herszta.
Mroczna postać niedostrzegalnym ruchem porwała zwój i zatrzasnęła drzwi.
- Paaanie! - krzyczał- Ja muszę odpowiedź Panience doręczyć...- opadł bezsilnie oparłszy głowę o drzwi, czekał cierpliwie.

Herszt Najemników rozwinął pergamin, a jego oczom ukazało się pochyłe, staranne pismo głosząc:

"Al'doer!
Badźcie pozdrowieni Bracia i Siostry.
Posłyszałam o Waszej świcie żeście zacni i waleczni.
Blisko trzydzieści sześć wiosen samotnie się po świecie tułaczę i dosyć tego, rzekłam sobie.
Bratnich dusz mi trzeba, silnego ramienia, wsparcia, rozmów przy dobrym trunku i miejsca,
do którego zawsze będę mogła powrócić, kiedy trud walki siły odbierze.
Od najmłodszych lat żyję we przyjaźni z wielkim żywiołem. Wiatr mnie kołysał do snu i wiatr mym sprzymierzeńcem po dziś dzień.
Wierzę, iż rozważycie tę prośbę i słuszną dla Was decyzję podejmiecie jakakolwiek by ona nie była.
Nakazałam posłańcowi czekać na Wasze postanowienie.

Z wyrazami szacunku i uznania
olath faern Rhudruanah "

PS. W świecie Lineage II goszczę przeszło rok.
Jeśli wyrazicie chęć przyjęcia mnie w Wasze szeregi, wyślę do wodza
bractwa obraz zawierający wnętrze mej komnaty.

Pozdrawiam

Aeryn

Ładnie napisane ale tam pewych rzeczy brakuje

http://www.mn.fora.pl/viewtopic.php?t=49 <------ tu masz podpowiedź czego

Gość

Owszem, posiadam inne postaci, jednak nie są one zrzeszone w żadnym klanie.

Neryl

Furia podniosl glowe i z niedowierzaniem spojrzal na Rhudruanah - Byc to nie moze, zaiste to Ty? - potrzasnal glowa, nastepnie przetarl oczy ze zdumienia.

Asmad

Była ciemna noc... Ale jednocześnie była to najlepsza pora do polowania. Skończył szykować swój ekwipunek, miecz do boku przypasał i skierował się ku wyjściu. Wychodząc z kwatery potknął się o leżące cielsko... Spojrzał na pijaczyne leżącego u progu...
-Czego tu?- warknął na człeka
-Ja... jam jeno posłaniec- zaczął pośpiesznie wyjaśniać widząc wzbierającą chęć mordu w oczach mrocznego elfa.- Czekam na odpowiedź- powiedział jakby to miało wszystko wyjaśnić.
-Więc czekaj ale nie na mej drodze- mruknął już spokojniej mroczny elf- tam- wskazał miejsce pod ścianą, jak odpowiedź będzie dowiesz się o tym...- rzucił odchodząc w stronę murów miasta... Tak... ta noc zapowiadała się krwawo.

Aeryn

Gość